شبکه های اجتماعی
بسمه تعالی
(قبل از خوندن مقاله لازمه تذکر بدهم در این مقاله از روش های تحلیل و توصیف داده های آماری حاصل از مشاهدات میدانی و با محتوای گزاره های بارش افکار و طوفان ذهنی همراه با چاشنی طنز جهت تسهیل در انتقال مفاهیم غرض ورزانه استفاده شده است.)
اول سلام گرم ما به بچه های ورودی امسال یعنی سال پایینی های عزیز(قابل توجه دانشجویان محترم حتی در مقطع فوق دکترا و بالاتر)
یه ضرب المثل قدیمی بود که می گفت: "دوست من دوست داره با دوست تو دوست بشه.دوست تو دوست داره با دوست من دوست بشه؟"
حالا ما می خواهیم بگیم دوست تو داره با دوست دوست دوست پسرخاله ی دایی همسایه سر کوچه ی تو دوست بشه.اونم فقط به برکت(من میگم برکت ولی تو بخون نکبت) این تار عنکبوت های اجتماعی. تعجب نکن.راست میگم باور کن همین طوری شده.طرف اصلا طرف مقابل رو نمیشناسه سریع باهاش پسرخاله میشه.تازه من با یکی از اونا صحبت میکردم این قدر حرفه ای شده بود که میگفت :
"من اگه نیم ساعت با تو صحبت کنم تمام ویژگی های شخصیتی خودتو برات میگم.اونوقت تو هم فکر میکنی من از قبل تو رو می شناختم. بدون اینکه اصلا آشنایی وجود داشته باشه باهات قرار میذارم و از احساسات تو به نحو احسن به صورت تمام و کمال سو استفاده می کنم.شاید عاشقم بشی ولی آخرش سرت گول می مالم.شاید هم تو هم مثل من حرفه ای شده باشی از کرم ضد گول مالی استفاده کنی. اونوقت کلی وقتمو الکی صرف تو کردم که می تونستم صرف یه طعمه خوب دیگه بکنم ولی چون تو مانع استفاده ی ابزاری من از علم و تکنولوژی شدی هر شب دعا می کنم به زمین گرم بخوری، با سه چرخه تصادف بکنی، زیر کامیون بری برنگردی و هزار تا درد بی درمون دیگه که چون کلمات بد داره نمی خوام این کاغذ ها رو کثیف کنم."
بگذریم شاید تا الآن فهمیدی که می خوام با عبارات کاملا پنهانی و مخفیانه اثرات منفی شبکه های اجتماعی رو به شما دوست دوست دوست دوست دوستم اشاره کنم.میدونی چرا 4 تا دوست بالا بین من و تو فاصله قرار داره ؟الآن میگم.
یادمه یه دفعه یه مقاله از مجله خارجکی می خوندم که می گفت :فاصله ی هر دونفر در جهان اینترنت به 4 نفر رسیده.این موضوع توسط یه دانشمند شبکه به وسیله ماتریس ها اثبات شد. میدونی یعنی چی؟یعنی من با هرکس که توی کره زمین فرض کنی که اینترنت داشته باشه و توی یه شبکه اجتماعی حضور داشته باشه با فاصله 4 دوست میتونم آشنا بشم. بعد اون کسایی که میگن ما اطلاعاتمون رو به همه نمیدیم فقط دوستای صمیمی ما میتونن عکس های خانوادگی ما رو ببینند پس ایرادی نداره توی این شبکه ها عضو بشیم جواب میدیم که وقتی همه با تو دارند دوست صمیمی میشند دیگه چیزی به اسم حریم شخصی افراد نمیتونه وجود داشته باشه!
جالب اینه که یکی از استادهام می گفت من برای اینکه با پسرم تو خونه بیشتر ارتباط داشته باشیم توی همین شبکه ها عضو شدم.با یه عکس خوش تیپ که از شبکه دوستش دانلود کرده بودم وارد شدم که طرح دوستی با پسرم ریختم بعد کلی باهاش حرف زدم تخلیه اطلاعاتیش کردم هر چی توی ذهنش بود خالی کردم آخر هم بهش نگفتم پسر دلبندم اون چیزی که توی خونه ی خودت حاضر نیستی با پدرت در میون بذاری که توی عالم هستی بعد از خدا بیشتر از هر کس دیگه ای دلش برات میسوزه و بیشتر از همه ی آدم ها با تو زندگی کرده چطوری دلت میاد با یه غریبه بدون هیچ آشنایی بدون هیچ هویتی بدون هیچ اشتراکی درمیون بذاری؟
البته به نظر من این تقصیر خانواده هاست که نتونستند خودشون رو با گذشت زمان تطبیق بدهند و از تکنولوژی در جهت تحکیم ارزش های مشترک بین خانواده ها استفاده کنند.
داستان گفتن کافیه.الآن میرم سر اصل مطلب.تصمیم دارم توی این نوشته که یه ذره رسمی تر نوشته میشه مزایا شرایط و فرصت ها از یک طرف ،معایب و خسارات و تهدیدات شبکه های اجتماعی رو از طرف دیگه بررسی کنم.
اولین اثر مثبت که با یه جستجوی ساده توی شبکه اینترنت استخراج میشه تاثیر مثبت این شبکه ها در بازار یابی و فروش اینترنتی ذکر شده .بگذریم از این که آیا اصل بازار یابی و ایجاد نیاز کاذب خودش خوب هست یا نه؟ آیا اصلا تبلیغات دلش برای خریدار میسوزه یا فقط به فکر جیب نامبارک سرمایه داره؟ اصلا فروش هرچه بیشتر کالاها توی کدوم نظام و مکتب فکری ترویج میشه و هزار تا موضوع دیگه که ربطی به بحث اصلی ما نداره
دومین اثر مثبت که برای شبکه های اجتماعی ذکر میشه ایجاد احساسات مثبت و هیجانات دسته جمعی و ایجاد حس اتکای به نفس و شاید هم ترویج و القای عقاید در جهت آزادی اندیشه ها به نظر میرسه.این موضوع هم خودش جای هزار تا سوال رو باز میکنه که چند تا از اون کوچولوهاشو خدمتتون عرض میکنم .به نظر شما کدوم نوع احساسات توی شبکه های اجتماعی ترویج میشه ؟یادمه از زمان افلاطون قوای بدن رو به 4 قوه کلی تقسیم و در هر مورد فضیلت قوا رو بررسی میکردند .اون دسته بندی کلی که بعضا مورد قبول علمای اخلاق قرار گرفته این طوریه.قوه ی عاقله – قوه ی واهمه – قوه ی غضبیه – قوه ی شهوانیه.
درمورد اینکه آیا اصلا آزادی اندیشه ها وجو داره یا نه فقط همین رو بگم که همیشه آزادی نیاز به ابزار هایی برای سرایت به بشریت داشته که این ابزار ها در دست صاحبان قدرت و ثروت تجمیع شده مثلا سایت گوگل در طی یک روز 11 هزار دامین با پسوند CN رو از موتور جستجوش حذف کرد.جالب اینکه می گفتند توی این سایت ها اطلاعات زیادی در مورد فراماسونری و یهودیت وجود داره.
موضوع بعدی اعتماد به نفس و تعلق به گروه بوده که نیاز به بررسی تفصیلی نداره.تنهایی و افسردگی و بی میلی به اجتماعات واقعی از مشهور ترین اثرات تکنولوژی در دوران ماست که هرکدوم ما احتمالا به اون مبتلا هستیم.
چند تا اثر بومی هم دوستان لطف کردند برای تار عنکبوت درست کرده اند که ذکر اون خالی از لطف نیست (شاید هم موجب تجدید خاطرات و یا تازه شدن داغ های کهنه قلب بعضی ها بشه که پیشاپیش معذرت خواهی میکنم)حتما متوجه شدید دارم درباره موضوع شیرین و جذاب ازدواج صحبت میکنم.می دونم الآن قند توی دلت داره آب میشه.به هر حال برای جذب قند پیشنهاد میکنم یه سر تا دادسرای خانواده تشریف ببرید ببینید چند درصد ازدواج های خیابونی ،اینترنتی، دوستیابی به زنذگی مشترک بیشتر از چند سال ناقابل منتهی شده.
یکی دیگه از این اثرات مثبت این اختاپوس هزار پا اطلاع رسانی در مورد موضوعات روز هست.
خوشبختانه اخیرا دیدیم کشور انگلیس که به قول یکی از اساتید دانشگاه تهران مهد دموکراسیه و شکنجه و تعقیب و کشتن شهروندان معترض عین آزادی-فقط برای پلیس ضد شورش- هست با 2 نفر از اعضای شبکه های اجتماعی چه بر خوردی کرد و حکم زندان 4 ساله برای آنها رو با رعایت حقوق بشر و دستگاه شوک الکتریکی تازر 11000 ولتی، خدمت فعالان عرصه اینترنت تقدیم کرد.
این همه اثر مثبت که برای شبکه های اجتماعی در عرض مدت چند دقیقه خدمت شما سروران ارائه شد به نظر کافی می رسه.امیدوارم بقیه اش را بتوانم در فرصت مناسب و با دقت بیشتر با بیان علمی تر به سمع و بصر شما برسانم.
در ضمن قرار بود اثرات منفی این شبکه ها رو بیان کنم ولی به دلیل صداقت در کلام هر چه گشتم هیچ گونه اثر مخربی از آنها برای من یافت نشد.
